ย้อนรอยอดีต เมืองแร่นอง

ระนอง หรือเมืองแร่นอง เดิมเป็นเมืองเล็ก ๆ มีฐานะเป็นเมืองขึ้นของเมืองชุมพรมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานีของไทยโดยแบ่งการปกครองออกเป็น 2 เมือง คือ เมืองระนอง และเมืองตระซึ่งอยู่ในการปกครองของเมืองชุมพร  ต่อมาได้ยกฐานะเป็นจังหวัดได้มีการยุบเมืองตระเป็นอำเภอ  เรียกว่าอำเภอกระบุรี โดยให้ขึ้นกับจังหวัดระนองตั้งแต่นั้นมา

            ในอดีตจังหวัดระนองได้ชื่อว่าเป็นเมืองที่อุดมด้วยทรัพยากรธรรมชาติใต้ดิน มีสินแร่ที่มีค่า เรียกว่า ตะกั่วดำหรือดีบุก เป็นจำนวนมาก จนได้ชื่อว่าเป็น “เมืองแร่นอง”

ในสมัยของพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 3 มีการทำเหมืองแร่ดีบุก จนทำให้ระนองมีความสำคัญในฐานะเป็นเมืองเศรษฐกิจของประเทศ เพราะรายอากรดีบุก และยังเป็นเมืองแรกที่มีนายเหมืองเป็นนายอากรมาแต่โบราณ

            เมื่อครั้งสมัยรัชกาลที่ 3 พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ท่านคอชู้เจียงซึ่งเป็นชาวจีนฮกเกี้ยน เป็นนายอากรเจ้าภาษีผูกขาดอากรดีบุก ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2387 ต่อมาทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ เป็นหลวงรัตนเศรษฐี ดำรงตำแห่งขุนนางนายอากร ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 4 พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ยกฐานะเมืองระนองขึ้นตรงต่อกรุงเทพฯ และพระราชทานบรรดาศักดิ์ให้ท่านคอชู้เจียง เป็นพระยารัตนเศรษฐี ดำรงตำแหน่งเจ้าเมืองระนอง เมื่อพ.ศ.2405

            ต่อมามีบรรดาศักดิ์เป็น พระยาดำรงสุจริตมหิศรภักดี นับแต่นั้นเป็นต้นมาระนองปกครองเมืองโดยใช้อำนาจเจ้าเมืองรวมกับอำนาจเจ้าภาษีอากรเรียกว่า “ระบบเหมาเมือง” เป็นแห่งแรกของประเทศ และเป็นเมืองเดียวที่มีการแต่งตั้งตำแหน่งเจ้าเมืองหรือผู้ว่าราชการจังหวัดโดยการสืบทายาทเป็นเวลาเกือบ 100 ปี

  

                  

                      

  

จวนเจ้าเมืองระนอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ได้ชมภาพเจ้าเมืองระนองกันเป็นที่รู้จักอย่างดีแล้ว ก็ขอชมภาพหล่อ ๆ ของผมได้เลย

************************